Op deze website worden alle huizen rond het Janskerkhof in Utrecht beschreven, met daarbij de opvolgende eigenaren en bewoners van deze huizen. In deze rubriek worden specifieke eigenaren en bewoners van de huizen rond het Janskerkhof uitgelicht.
Via de index op deze website kan ook op achternaam worden gezocht. Genealogische informatie over eigenaren en bewoners is te vinden via de rubriek genealogie.
Op Janskerkhof 22 Utrecht is restaurant lounge club Filemon & Baucis Utrecht gevestigd, doorgaans kortweg Filemon Utrecht genoemd. Filemon en Baucis (op zijn Romeins gespeld: Philemon en Baucis) zijn de hoofdpersonen van een verhaal over gastvrijheid in de Metamorphosen van de Romeinse dichter Ovidius.
Ter gelegenheid van zijn verhuizing naar Boothstraat 6 in Utrecht schreef Nicolaas Beets in augustus 1854 het gedicht Nieuwe woning.
Uit het testament van Gysbert van Bylevelt en Cornelia Poolvoet, huurders van Janskerkhof 5 Utrecht, blijkt dat het echtpaar ook een eigen huis had: het huis De Witte Leeu aan de westzijde van de Oudegracht in Utrecht, tegenwoordig Oudegracht 249. De huidige eigenaar van De Witte Leeu maakte een YouTube filmpje over de geschiedenis van het huis, waarin ook de familie Van Bylevelt wordt genoemd.
In het archief van Kasteel Rosendael in Gelderland bevindt zich een achttiende-eeuwse kwartierstaat met ingekleurde wapens van Frederik Borre van Amerongen, bewoner van een huis aan het Janskerkhof. Frederik Borre van Amerongen was landcommandeur van de RDO Balije van Utrecht.
Een recept voor appelbeignets uit het kookschriftje van Susanna Jacoba Martens, in de negentiende eeuw bewoonster van Janskerkhof 16 Utrecht.
In oktober 1811 bracht keizer Napoleon een bezoek aan Utrecht. Leden van zijn gevolg werden gehuisvest in huizen aan het Janskerkhof.
Kunst van Hendrick Goudt. De schilder, tekenaar en graveur Hendrick Goudt (ca. 1583-1648) woonde tussen 1613 en 1628 op Janskerkhof 18 Utrecht.
In 1673 sloten de kunstschilder Hendrick Schoock en zijn neef Eduard van Voorst een weddenschap met als inzet een schilderij. Volgens kunstverzamelaar Christiaan Kramm (1797-1875) moet Hendrick Schoock de weddenschap hebben gewonnen. Met behulp van stamboomonderzoek kan echter worden vastgesteld dat Eduard van Voorst de winnaar was.
Op haar terugreis uit Den Haag, in oktober 1748, bracht Maria Louise van Hessen-Kassel (Marijke Meu) een bezoek aan het Janskerkhof in Utrecht.
Twee landcommandeurs van de Ridderlijke Duitsche Orde Balije van Utrecht hebben op claustraal erf III gewoond.
Aan de Slag bij Waterloo deed een bewoner van Janskerkhof 15a mee: Charles Nepveu, zoon van Laurens Johannes Nepveu en Margaretha Roosmale. Hij staat afgebeeld op het schilderij van Jan Willem Pieneman.
In het zuider transept van de Janskerk Utrecht bevindt zich de graftombe van Dirck van Wassenaer. Dirck van Wassenaer was in de vijftiende eeuw proost van het kapittel van Sint Jan. Hij woonde op claustraal erf IV, tegenwoordig Boothstraat 6.
In het Batavia van 1629 leidde de verboden liefde van Sara Specx en Pieter Cortenhoeff tot publieke geseling, respectievelijk onthoofding. Sara Specx was de halfzuster van Maria Specx, voormalig bewoonster van Drift 17. De weduwe van de rechter die weigerde om het vonnis te ondertekenen trouwde in 1661 met de eigenaar van Janskerkhof 17.
Op 23 januari 1579 werd de Unie van Utrecht gesloten. Het ontwerp voor de Unie van Utrecht was opgesteld door Floris Thin, pensionaris van Utrecht, die op Drift 21 woonde. De Unie van Utrecht werd medeondertekend door Adriaen van Zuylen, deken van het kapittel van St. Jan, bewoner van claustraal erf V.
Eind zestiende eeuw was het volksgeloof in heksen in Utrecht nog levend. Ondanks dat de heksenvervolging in de Noordelijke Nederlanden toen al ten einde liep, vonden in 1595 nog grote heksenprocessen plaats voor het Hof van Utrecht. Ook op het Janskerkhof zou sprake zijn van hekserij.